Volgen we Bommel dan ondergaat de huidige praktijk van selectie, benoeming, beoordeling en beloning van leidinggevers en managers een radicale verandering.
We gaan bijvoorbeeld stoppen met assessments, competentiemanagement, vaardigheidscursussen en persoonlijke ontwikkelingsplannen. Dat zijn immers allemaal zaken die gericht zijn op het ‘kunnen leidinggeven’. Belangrijk, maar veel minder belangrijk dan het ‘de leiding willen nemen’! Deze neiging is immers de difference which makes the difference tussen leidinggevers en niet-leidinggevers (dat wil zeggen normale mensen). Selectie, benoeming, beoordeling en beloning van leidinggevers zou meer dan ooit gericht moeten zijn het op het vaststellen, stimuleren en waarderen van chronische stempeldrang, het herkennen en durven erkennen van de eigen incompetentie en noblesse oblige. Moet je je voorstellen wat de enorme impact zou kunnen zijn als we bijvoorbeeld trainingen in incompetentie zouden organiseren! Trainingen waar je de slag maakt van onbewust onbekwaam naar bewust onbekwaam. Weer managers op de vloer die de grenzen van hun kennis en bekwaamheid kennen! Bescheiden managers. Ontspannen managers die uit de kramp van eeuwig beter moeten weten en alles moeten kunnen, zijn ontsnapt. Managers die weer hun medewerkers moeten opzoeken en inschakelen voor hulp en medewerking. Die de 'Moeder van aller Reflexen'weer weten op te roepen. Het effect zal enorm zijn: ze gaan echt allemaal als een speer!
0 Comments
Wij beoordelen Bommel echt verkeerd en veelal te lichtzinnig: "... Men denkt weleens, dat ik een oppervlakkig leven leid. Ikzelf ook trouwens. Maar men vergist zich; dat zal ik ze laten inzien." (De Grijze Kunsten (1976). Bommel blijkt een verrassend voorbeeld voor (boven-)bazen. Hij onthult geheimen rondom de kunst van het leidinggeven die snel over het hoofd worden gezien, maar ons wel aan het denken zetten. Het is met name die bijzondere chemie tussen noblesse oblige, chronische stempeldrang en het erkennen van de eigen incompetentie die van Bommel een bijzonder leider maken. En het mooie is dat leidinggevers zich Bommels leiderschapsDNA eigen kunnen maken. Doe de Bommel Test om zien waar je op deze punten nu staat en waarin je stappen kunt maken richting Bommeliaans Leiderschap!
Bommel's leiderschapsgedrag doet af en toe pijn. Want hij doet soms dingen welke not done zijn. En daarom is hij zo interessant. Neem nu een van de belangrijkste managementmythe's waar zo'n beetje 80 % van alle leidinggevenden mee besmet zijn. Ik bedoel de mythe dat je als leidinggever ernstig rekening moet houden met het 'willen en kunnen' van je volgelingen. Deze mythe vormt de basis van allerlei situationele leiderschapstheorieen en is vaak een leidend principe in de omgang tussen managers en medewerkers. Bommel heeft geen last van dit principe: integendeel, hij is veeleisend naar zijn 'volgelingen', schroomt niet om te overvragen en verwacht het onmogelijke. 'Pushing the limits' Onze heer zet je aan het denken. Hoezo altijd rekening willen houden met het willen en kunnen van je medewerkers? Misschien wat minder voorzichtig, begrijpend en meegevend worden? Je groeit immers pas als je gaat uitrekken.
't Wordt tijd dat ik de leiding neem', grijpt rechtstreeks in op uw leiderschapsDNA. U loopt dus het risico dat tijdens het lezen van dit boek uw opvattingen over uzelf als leider gaan schuiven met soms drastische gedragsveranderingen. Een van de proeflezers meldde bijvoorbeeld dat hij plotsklaps bevrijd was van zijn kramp om alles beter te weten, voelde zich bevrijd van een zware last en leerde de heroische kunst van het erkennen van zijn eigen incompetentie. Waar Bommel wel niet goed voor is.
Volgende week in de boekhandel! Misschien handig om te weten wat u mag verwachten.
Je hebt hele dikke maar ook hele dunne managementboeken: die van mij is heel dun Je hebt hele serieuze management boeken vol met braaftaal en je hebt ondeugende boeken,bzoals die van mij. Je hebt managementboeken waar je heel misschien en op termijn iets aan hebt en je hebt 'instant impact' boeken. 't Wordt tijd dat ik de leiding neem' veranderd onmiddelijk uw leiderschapsDNA met direct merkbare gevolgen! Oordeel zelf. Over twee weken is het zover: dan is het boek over Olivier Bommel leverbaar!
Zoals al eerder gesteld: Olivier Bommel hoort m.i. thuis in het rijtje van Leiders als Caesar, Mandela, Patton en Churchill (en misschien Obama). Dit is ogenschijnlijk een nogal boute stelling, immers “leadership is one of the most magnetic words in the English language. Mention it, and a perceptible aura of excitement, almost mystical in nature, appears. Macbeth, Marie Antoinette, Hannibal, Caesar, such names are electric!.” (Lombardo en Mc Call ,Leadership: where else can we go?).
Waarom is Bommel ook ‘electric and magnetic’? Omdat hij in tegenstelling tot de anderen, de enige incompetente leider is in dit rijtje (zoals ongeveer 75% van alle leiders). En omdat hij, ondanks of juist door zijn incompetentie, zeer effectief is als leider. Wat is zijn geheim? Door het erkennen van zijn incompetentie roept hij medewerking op. Zijn 'team' gaat als een speer! Bommel hoort thuis in bovengenoemd illustere gezelschap omdat hij , in tegenstelling tot de anderen,navolgbaar is voor gewone leidinggevers. Worden leiders geboren of gemaakt of....? Olivier Bommel laat zien dat, of hij nu zo geboren of gemaakt is, het in ieder geval een keuze is. Hij kiest ervoor om continue zijn stempel te drukken op mensen en dingen. Hij wil gewoon leidinggeven. De vraag is natuurlijk of hij keuzevrijheid heeft. Theoretisch wel, maar die vreemde afwijkende drang om leiding te geven zit wel heel erg diep en ik vraag me af of hij echt wel weerstand zou kunnen bieden tegen die drang. Die drang of neiging is zo stevig dat hij alle trammelant, gedoe en ellende die vaak voortkomt uit het willen leidinggeven voor lief neemt. De vraag hierna is natuurlijk waar die , vaak irrationele, drang uit voortkomt. Een genetisch defect, een opvoedingstrauma of een hormoonstoornis? Ik zou het niet weten. Het is en blijft een groot mysterie dat mensen kiezen voor het willen leidingeven. Een beetje verstandig mens kiest voor andere vormen van tijdsbesteding.
In de twintigste eeuw is een mythe van de manager als modern hero ontstaan. Op een of andere wijze gingen we denken dat leiders en managers mensen met bijzondere eigenschappen en competenties zijn. En die eigenschappen en compententies zouden bijzonder positief en bewonderingswaardig van aard zijn. Empathisch vermogen, kunnen Verbinden, de Weg wijzen, besluitvaardigheid, helicopterview etc etc. Vanuit deze droombeelden is een miljarden-industrie van welzijn en geluk ontstaan: Cursussen, goeroes, seminaris, consultants, ceo's, coaches: allen op weg in een razende roes naar nergenshuizen. Steeds opnieuw leiderschap als modern heroism uitvinden en steeds opnieuw modern management-heroism nastreven. Big business.
Bommel maakt een einde aan dit modern-hero gedoe. Hij is een plompe, egocentische en niet al te slimme beer.Een anti-held. Maar bijzonder succesvol als Leider. Van Bommel kunnen we wat leren. En, misschien wel veel belangrijker, van Bommels kunnen we iets afleren. Namelijk het stoppen met het najagen van modern hero skills &competencies. Covey hoort thuis in de sprookjesafdeling. Waarom deze site stempeldrang heet? Omdat de neiging om je stempel te drukken op situaties en mensen 'the difference which makes the difference' is op het gebied van Leiderschap. Bommel laat zien dat leiderschap in essentie geen kwestie is van capaciteiten, competenties en allerlei modern hero-achtige eigenschappen. Nee, die vreemde (misschien zelfs wel pathologische) neiging om de dingen en mensen naar je hand te zetten maakt het primaire verschil tussen leiders en niet-leiders. Bommel is, ondanks zijn incompetentie en egocentrische levenshouding, in al zijn avonturen een enorme stempelaar en dat maakt hem een leider. Hij hoort m.i. zelfs thuis in het rijtje van Leiders als Gandhi, Mandela, Patton en Churchill en misschien Obama. |
Visit also
|
leidingeven-lr.pdf | |
File Size: | 765 kb |
File Type: |
Archives
December 2021
September 2021
February 2019
June 2018
November 2017
October 2017
January 2016
December 2015
June 2015
February 2015
November 2014
October 2014
February 2014
January 2014
October 2013
September 2013
July 2013
May 2013
March 2013
February 2013
October 2012
July 2012
May 2012
April 2012
March 2012
February 2012
December 2011
October 2011
September 2011
April 2011
February 2011
January 2011
December 2010